Wat is ZIJN ? ”Dit is een maatschappij van het hebben. Poëzie hoort tot het rijk van het “ZIJN” schreef Herman de Coninck. Leve het nutteloze…

Leve het nutteloze.

Een stukje van Herman de Coninck, een dichter. Waar poëzie toe zou bijdragen?
“Poëzie dient namelijk nergens toe, en dat is op zich al een verdienste. In deze tijd is bij veel: “Als iets niet winstgevend is, deugt het niet”. Dus leve het nutteloze.”Dit is een maatschappij van het hebben. Poëzie hoort tot het rijk van het “ZIJN”.

Ja, ZIJN, wat is dat eigenlijk?
Dat roept alweer heel veel vragen bij me op.

Ik heb een paar dagen vrij gepland en ga samen met Jan op stap.
Ik neem me voor dit weekend in te gaan met het woord : ZIJN.

De eerste dag ga ik naar de beeldende dag bij de Kunstwolf met Irene van der Wolf.
Ik onderzoek wat er gebeurt als je 1 zintuig in dit geval mijn ogen uitschakel.
Ik schilder op papier met de natuurlijke pigmenten die ik uit Frankrijk meegenomen heb.
Met een blinddoek op. Dan weet je dus helemaal niet meer wat je schildert…, welke kleur je erop smeert en op welke plek. Ai, dat is heel lastig. Ik ben gewend om mijn ogen erbij te gebruiken maar nu kan ik alleen maar voelen. Een ander zintuig gebruiken, de controle helemaal loslaten.

Als ik zo schilder ervaar ik weerstand, “Wat een onzin dit…”: zegt een stemmetje in mij. Ik probeer erbij te blijven. Ik ben zo gewend dat het iets moet worden, compositie, kleur, ritme..enz.
2 tegengestelde krachten gaan tekeer in mij… onzin -en- mezelf toestaan te ontdekken.

Kan ik ook werken zonder verwachtingen?
Gewoon met wat is.
Laten ontstaan, meer voelen en vanuit die staat van “ZIJN” werken?
Mijn impulsen volgen?
Ik doe het. Ik ga door.
Langzaam voel ik dat ik meer mijn papier masseer en het resultaat los kan laten. Ik voel meer verbinding met mijn lijf. De betekenis van schilderen en het eindresultaat verdwijnt langzaam naar de achtergrond.
Ik speel, ik voel, ik doe, ik zak, ik ontspan. Ik ben…. Dit is “ZIJN”

En dan komt er weer de nieuwsgierigheid naar wat het is geworden…. Resultaat…???!!!

Haha, vaag, vlekken, kleuren, vegen, zacht. Geen herkenbare voorstelling.
Een wereld op zich.
Mijn wereld die meer verteld over zachte tinteling, over voelen, over ervaren in mijn lijf.

Klik op de foto voor vergroting

ZIJN is in het hier en nu, in mijn lijf, mijn handen, bij mijn gevoel, ontspanning, tijdloosheid.
Weg van doel, van resultaat, van oordelen over goed en fout, uit mijn hoofd.
Zo fijn om even uit het dagelijkse te stappen, waar van alles “moet” en gepland staat, de volle agenda, het resultaat, het nuttige enzovoort.

De rest van het weekend genieten we met ons kampeerbusje. Lekker in de natuur, wandelen, fietsen, niks doen, beetje vilten, tekenen, museum bezoek, en dagje sauna.
Ja dan is ZIJN niet zo moeilijk he!

Ik bedenk me nu dat ZIJN ook kan terwijl je aan het werk bent. Dat je hoofd ook belangrijk is.
ZIJN is bewust zijn van je bestaan, van je lijf, van wat je doet, hier en nu, in dit moment.
Voor mij gaat het over stilstaan, ontspannen in plaats van doorhollen.
Is dit wat ik wil en hoe ik het wil? Is dit ok voor mij?
Dan kan ik keuzes maken en neem ik mijn eigen verantwoordelijkheid.

* Museum tip:
Het Depot in Wageningen, Mens in beeld,
meer hierover…