Accepteren van dat wat is, bijvoorbeeld de mensen om je heen die je lief hebt accepteren en minder bezig zijn met dat wat je zou wensen in die contacten, minder bezig zijn met de ander de schuld te geven van je ongenoegens. Dit betekent eigenlijk dat je jezelf en je situatie accepteert en probeert daar vrede mee te hebben. Kijk eens voor jezelf of je nu vrede kunt hebben met de situatie waarin je jezelf nu bevindt? Kun je de situatie accepteren? Kun je accepteren dat je misschien met personen in je omgeving op een minder goede voet leeft? Het zijn niet de personen zelf waar je moeite mee hebt, maar meestal heb jij moeite met de gevoelens die je zelf hebt bij die persoon of situatie. Het zijn je eigen gevoelens. Daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Hoe jij jezelf voelt is in die zin niet de schuld van iemand anders. Uiteraard kan iemand of een situatie heel vervelend en pijnlijk voor je zijn Toch ben je zelf verantwoordelijk. Wat je zegt ben jezelf. Wijzen naar een ander doen we allemaal en ook heel vaak. Het is een manier om zelf niet aan de bak te hoeven. De verantwoordelijkheid steeds buiten jezelf neerleggen zorgt ervoor dat je zelf buiten schot blijft. “Jij bent sacherijnig, Jij maakt geen contact, jij ziet mij niet staan, Doe eens wat vrolijker, geef niet zoveel geld uit, want zo komen we niet rond, jij durft nooit je problemen te bespreken… “
Het is soms moeilijk te beseffen dat in mensen, met wie je het moeilijk hebt naar wie je wijst, er meestal een schaduw aspect van jezelf als geschenk aanwezig is. Dus als je last hebt van een persoon en je jezelf er echt aan irriteert, dan is het eens zaak te onderzoeken hoe en waar jij zelf nog iets uit te zoeken hebt met betrekking tot het onderwerp van irritatie met betrekking tot deze persoon. Waarschijnlijk zie je een onverwerkt stuk, een ongekend deel van jezelf in de ander geprojecteerd.
Wees lief voor jezelf.
Kus je wijsvinger en geniet er ook van wat er te ontdekken valt.
Vergeet ook niet je duim die verbinding maakt met boven, je hogere zelf, je bron.
Je kunt altijd bij jezelf te rade gaan en te luisteren naar de stem van je hart, van je ziel die je helpt om vanuit liefde naar een situatie te kijken.
Daar hebben we de ander ook voor nodig,
jezelf zijn in relatie tot de ander, tot je omgeving.
|
|
